“ยังไม่มี”ก็สร้างขึ้นมา

บอกกล่าวกันมารุ่นต่อรุ่น ยุคต่อยุค ว่า “ชีวิตควรต้องมีความฝัน ชีวิตต้องอยู่ด้วยความหวัง เพราะความฝัน หรือความหวังจะนำไปสู่ความสำเร็จ”

ถ้าจะบอกว่าเป็นเรื่องจริงก็ใช่ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด และถ้าจะบอกว่าไม่จริง ก็ไม่ใช่ แต่ไม่ใช่ที่จะไม่ใช่ไปเสียทั้งหมด

แม้จะมีความหวัง ความฝันอาจจะไม่สำเร็จอย่างที่หวังที่ฝัน หรือแม้ไม่มีความหวังความฝันแต่กลับบรรลุถึงความสำเร็จได้

เพราะในความเป็นจริง ความหวังและความฝันเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นของความสำเร็จ เป็นส่วนที่อยู่ในจุดเริ่มต้นที่บางครั้งห่างจากจุดหมายปลายทางมากมาย กระทั่งเมื่อถึงวันที่สำเร็จจริงๆ หลายคนอาจจะลืมไปแล้วว่าเป็นความสำเร็จที่เริ่มต้นจากความฝัน

ยกตัวอย่าง หากใครสักคนต้องการเป็นนักกีฬา ได้ยืนอยู่บนแป้นของผู้ชนะ ไม่ว่าจะระดับท้องถิ่น ระดับประเทศ หรือระดับโลก

ส่วนใหญ่จะเริ่มจากความฝัน และตั้งความหวัง

แต่การที่จะสำเร็จตามที่หวังที่ฝันได้ ยังมีปัจจัยสารพัดมาเป็นส่วนประกอบกันอย่างเหมาะเจาะพอดี อย่างเช่นจะต้องบ่มเพาะให้ร่างกายแข็งแรง ฝึกฝนให้มีความเชี่ยวชาญชำนาญในกีฬานั้น มีสมองที่เฉลียวฉลาดฉับไว มีระบบประสาทที่คล่องแคล่ว มีจิตใจที่แน่วแน่ ไม่ไหวเอียงหรือถูกครอบงำด้วยอารมณ์ที่เกิดจากสถานการณ์เฉพาะหน้า มีแรงสนับสนุนที่เหมาะสม และอื่นๆ อีกมากมาย แม้กระทั่งในช่วงเวลาหรือในเกมที่ไม่มีผู้ที่เก่งกว่า หรือคนที่เก่งกว่าเกิดเหตุปัจจัยให้หย่อนความสามารถลง

ทุกอย่างมาเป็นปัจจัยของความสำเร็จทั้งนั้น แม้แต่อากาศร้อนหรือเย็นเกินไป หรือกระทั่งความกลัวหรือความระแวงจากอะไรบางอย่าง

ปัจจัยที่มาประกอบเป็นความสำเร็จมีทั้งที่เราควบคุม ฝึกฝน บ่มเพาะได้ หรือจัดการอะไรไม่ได้เลย

เพียงแต่ในเวลาที่ความสำเร็จมาถึง ปัจจัยทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับชัยชนะมาประกอบกันอย่างพอเหมาะพอดี สร้างสภาวะความสำเร็จให้เกิดขึ้น

ทุกเรื่องราวจะเป็นเช่นนี้ กระทั่งความล้มเหลวก็เกิดขึ้นได้ตามปัจจัยที่มาประกอบกันพอดี

ความสำเร็จมักเป็นเรื่องที่เริ่มจากการคิดฝัน แต่ความล้มเหลวมักไม่อยู่ความคาดหวัง

แต่ทั้งความสำเร็จและความล้มเหลว เป็นเรื่องปกติที่จะเกิดขึ้น บ่อยครั้งไม่เกี่ยวว่าเราจะมีความหวังหรือความฝันหรือไม่ด้วย

ด้วยเหตุนี้เอง แม้จะมีความหวัง ความฝันเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางสู่ความสำเร็จ แต่เมื่อถึงจังหวะที่สามารถบรรลุถึงความสำเร็จได้ สิ่งที่นึกถึงเป็นเบื้องแรกอาจจะไม่ใช่การหวนคิดถึงความหวัง ความฝัน แต่เป็นการคิดถึงแรงสนับสนุนบางอย่าง เป็นความสำเร็จได้เพราะได้รับการช่วยเหลือจากคนนั้น คนนี้

ตรงนี้เองที่ทำให้เมื่อเดินถึงความสำเร็จจริงๆ จึงไม่ได้นึกว่าเริ่มต้นจากความฝันของตัวเอง

ความหวัง ความฝันที่บอกต่อกันมาทุกยุคสมัยว่าควรมีไว้นั้น จึงเป็นเรื่องของการตั้งจิตให้เกิดความมุ่งมั่น ในการเรียนรู้และสร้างปัจจัยต่างๆ ที่จำเป็นสำหรับมาประกอบเป็นความสำเร็จ

นักกีฬาใช้ความฝัน ฝึกฝน แสวงหาโอกาส เรียนรู้ว่าความสำเร็จนั้นต้องมีปัจจัยอะไรมาประกอบบ้าง และใช้ความหวังเป็นพลังที่จะสร้างปัจจัยเหล่านั้นขึ้นมาด้วยความอุตสาหะ อดทน

แม้ความสำเร็จในเรื่องราวหนึ่งจะประกอบด้วยปัจจัยต่างๆ ที่เหมือนๆ กัน แต่ความจำเป็นต้องสร้างขึ้นของแต่ละคนแตกต่างกัน เพราะบางคนอาจจะมีบางอย่าง หรือหลายปัจจัยอยู่แล้ว โดยไม่ต้องสร้าง แต่บางคนต้องสร้างสมขึ้นใหม่ทุกอย่าง

ความอุตสาหะมานะที่ต้องใช้จึงมีปริมาณที่แตกต่างกัน

จึงไม่แปลกที่บางคนจะประสบความสำเร็จได้โดยไม่ต้องมีความฝัน ความหวัง ด้วยเกิดมาพร้อมด้วยปัจจัยแห่งความสำเร็จนั้นอยู่แล้ว

เหล่านี้คือเรื่องที่เป็นปกติธรรมดา

ถ้าเข้าใจเสียได้จะรู้ว่า ไม่มีอะไรต้องน้อยเนื้อต่ำใจ

The post “ยังไม่มี”ก็สร้างขึ้นมา appeared first on มติชนออนไลน์.