1. สุวรรณภูมิในอดีต รุ่งเรืองขึ้นจากการค้า สุวรรณภูมิรุ่งเรืองขึ้นจากการค้า ราว 2,500 ปีมาแล้ว ทั้งการค้าโลกและการค้าภายใน เพราะมีสิ่งสำคัญอำนวยการค้า ได้แก่ อยู่กึ่งกลางเส้นทางคมนาคมในอุษาคเนย์ และมีทรัพยากรคับคั่งหลายอย่าง การค้าทำให้สุวรรณภูมิเจริญรุ่งเรืองและเติบโตก้าวหน้าทางเทคโนโลยี เพราะมีความเคลื่อนไหวไปมาหาสู่ของผู้คนหลากหลาย แล้วประสมประสานทั้งทางเผ่าพันธุ์กับทางสังคมวัฒนธรรมระหว่างพื้นเมืองดั้งเดิมกับที่มาจากภายนอก (ตะวันตก-ตะวันออก) คนพื้นเมืองดั้งเดิมกับคนนานาชาติพันธุ์จากทุกทิศทาง ผสมกลมกลืนเป็นคนกลุ่มใหม่ แล้วสมมุติชื่อเรียกตัวเองต่างๆ กัน เช่น มอญ, เขมร, ชวา, มลายู, ลาว, ไทย ฯลฯ วัฒนธรรมพื้นเมืองดั้งเดิม กับวัฒนธรรมจากที่อื่นซึ่งก้าวหน้ากว่า ผสมกลมกลืนเป็นวัฒนธรรมใหม่ เช่น วัฒนธรรมไทย มีหลายด้าน ได้แก่ ศาสนา, ภาษา, อักษร, เครื่องแต่งกาย และเครื่องประดับ, อาหารการกิน ฯลฯ กึ่งกลางเส้นทางการค้า บริเวณสุวรรณภูมิอยู่ราวกึ่งกลางอุษาคเนย์ ซึ่งมีดินแดนคาบสมุทรยื่นยาวลงไปทางทิศใต้ ระหว่างมหาสมุทรอินเดีย (ทางทิศตะวันตก) กับมหาสมุทรแปซิฟิก (ทางทิศตะวันออก) ทำให้สุวรรณภูมิเสมือนสะพานแผ่นดิน เชื่อมเข้าด้วยกันระหว่างโลกตะวันตกกับโลกตะวันออก ตะวันตก-ตะวันออก หมายถึง การค้าทางทะเลกับบ้านเมืองที่อยู่ห่างไกล […]
The post สุวรรณภูมิ “จากเรือใบถึงเรือบิน” อนาคตของไทยและเพื่อนบ้าน appeared first on มติชนออนไลน์.