สมัยเด็กๆ เวลามีกีฬาสีหรือกีฬาโรงเรียน เราก็ต้องซ้อมร้องเพลงเชียร์กัน มีเพลงหนึ่งที่จำได้ขึ้นใจ เพราะร้องง่าย ทำนองคึกคักสนุกสนาน แต่จะชื่อเพลงอะไรก็จำไม่ได้เสียแล้ว “..หมูแผ่น หมูแผ่น หมูหยอง..หมูกระป๋อง จะลงสนาม (..ตรงนี้ใส่ชื่อสีหรือสังกัดของเราลงไป..) นักกีฬาเรืองนาม (ซ้ำ) พอลงสนาม ต้อนเอาต้อนเอา..” นั่นแหละครับร้องกันได้ร้องกันดี เผลออีกทีหลายๆ คนเล่นกีฬาสีกันจนโตแล้วยังไม่ค่อยจะยอมเลิกก็มี..อย่างไรก็ดี ไม่มีใครรู้เหมือนกันว่า “หมูกระป๋อง” ในเนื้อร้องนั่น หน้าตามันเป็นเช่นไรแน่..จนชั้นแต่หมูกระป๋องที่ผมจะชวนทำในวันนี้ ก็ไม่ได้อยู่ในกระป๋องเอาเลยด้วยซ้ำ ต้นสายปลายเหตุของเรื่องนี้ก็คือแม่ผมเอง ครูสุพร เหลือลมัย เขาจะมีสูตรทำปลากระป๋องกินเองครับ โดยใช้ปลาทูสด (short-bodied mackerel) ต้มกับมะเขือเทศที่ต้มคั้นกรองเอาแต่น้ำเปรี้ยวๆ ใส่เกลือป่น เคี่ยวไฟอ่อนไปราวสามชั่วโมงจนก้างกลางของปลาเปื่อย จึงเติมน้ำมันพืช และซอสมะเขือเทศ (ketchup) เล็กน้อย ปลาที่แม่ผมต้มนี้กินได้ทั้งตัว หน้าตาเหมือนปลากระป๋องที่เรารู้จักกันดีเป๊ะเลยครับ ชั่วแต่ว่าเนื้อของปลาทูสดๆ นี้จะอร่อยกว่ามากๆ อย่างชั้นเทียบกันไม่ได้ สูตรนี้ ผมคิดว่ามีทำกันหลายบ้าน ในเขตสมุทรสงครามบ้านเดิมของแม่ผม เพราะในหนังสือ ตำรับอาหารเมืองสมุทรสงคราม ของ คุณอารีย์ นักดนตรี ก็มีกล่าวถึงอยู่ด้วย ทีนี้วันหนึ่งแม่หาปลาทูดีๆ ไม่ได้ เลยใช้เนื้อหมูแทน […]
The post “หมูกระป๋อง” ลองสักครั้งจะติดใจ appeared first on มติชนออนไลน์.